İnanclar
Əsrlərlə xalqımızın yaddaşından süzülüb gələn, dildən-dilə keçən inancalar həmişə marağımıza səbəb olmuşdur. Nə qədər "İnanmıram", "Yalandır" desək də, az da olsa bu inam və etiqadlara qulaq vermişik. Xalqımızın gözəl bayramlarından biri olan "Novruz"da tonqal üstündən tullanmaq, qulaq falına çıxmaq, subay qızların fal baxmaları və yaxud uzaq yola çıxanın arxasınca su atmaq kimi inanclar həyatımızda özünə yer tutub. Hər bir xalqın özünəxas mədəniyyəti, adət-ənənələri, mərasim və inancları var. Bizim xalqımızın da bəzi özünəməxsus olan bu inanclardan bir neçəsini qeyd edək.
Axır çərşənbə gecəsində pis danışmaq, kefsiz olmaq, nalayiq hərəkətlər etmək olmaz. Deyərlər ki, insanın bu çərşənbə axşamı hər əməli, istəyi, fikri, davranışı təzələnir.
Ayağının altı qaşınan təzə başmaq geyəcək, ya da uzun yol gedəcək – deyərlər.
Ayağının baş barmağı böyük olanın bəxti açıq olar – deyərlər.
Ayağın özgə dabanına toxunsa, aranızda dava düşər – deyərlər.
Başqasının ayaqları üstündən adlayan adamın boyu qısa olar – deyərlər.
Başı daz olanın ağlı da çox olar – deyərlər.
Barmağında xalı olan qadın yaxşı xörək bişirər – deyərlər.
Barmaqları arxaya qatlanan adam nəcib, bacarıqlı sayılar.
Bazar günü dırnaq tutularsa, sovqat gələr – deyərlər.
Başından hörümçək sallansa, deyərlər səfərdən adamın gəlir.
Bir-birinin gözündən öpənlərə: — Bir-birinizdən aralı düşərsiniz – deyərlər.
Bara göz dәyməsin deyә, bostanın ortasında basdırılmış ağaçın başına quru һeyvan kәllәsi qoyar — deyərlәr ki, qoy barı bol olsun.
Burun qaşınanda xiffәt olacaqdır — deyәrlər.
Qaşı düz olan adamın ağlı da çox olar — deyәrlәr.
Qaşı qaşınan adama: — Mütlәq bir tanışınla qarşılaşacaqsan — deyәrlər.
Qoyunu saymaq nәsdir — deyәrlәr.
Quraqlıq vaxtı yağış yağsın deyə, tısbağanı ayağından asarmışlar.
Qulaq cingildәyəndә "kimsә sözümü danışır" — deyәrlәr.
Qulaq qaşınanda "yağış yağar" — deyərlәr.
Qulağı uzun olanın ömrü dә uzun olar — deyәrlәr. Qulağı böyük olanın baxtı da açıq olar — deyәrlәr.
Qulağı kiçik olan kişinin arvadı da gözәl olar — deyәrlәr.
Dağdağan, cәviz, zoğal, çinar, әncir ağacı müqәddәs sayılar — deyәrlәr. Onları kәsәn, yandıran sağ can görmәz.
Dar vaxtı evi süpürmәk, evdən şey çıxarmaq ziyanlıq gәtirәr — deyәrlәr.
Dar vaxtı, ya gecә vaxtı başqa evә əlәk versәn, çuvalın bәrәkәtsiz olar — deyәrlәr.
Dilin ucuna pay çıxıbsa, "artıq pay yemisәn" — deyәrlәr.
Deyәrlәr nar, alma, armud һәr bir kəsin dilәk ağacıdır. Onları becərən xeyir tapar.
Deyәrlәr ki, süpürgә, ilğın ağacı ilә һər kәsi vursan, şәrә düşәrsәn.
Deyәrlәr odun üstünә su tökmәzlәr. Od sönsә, ocaq sönәr.
Deyәrlәr ki, yuxuda at görsәn, murada çatarsan.
Deyәrlәr ki, sağ gözün səyirməsi xeyrәdir, solunku şәrә.
Deyәrlәr ki, yağış yağana yaxın qaranquşlar alçaqdan uçar.
Әli böyuk olan xoşbәxt, әli uzun olan oğru olar — deyәrlәr.
Әli soyuq olanın ürәyi isti olar — deyәrlәr.
Әrə verilәn qızı ocağın başına dolandırarlar. Deyәrlәr ki, "qoy odlu-ocaqlı olsun".
f Paylaş